Bouw van een Ness Yawl “Eeke” Het idee om ooit nog eens een boot te bouwen is al heel oud, misschien is het ontstaan in de tijd dat ik met een maat in een door hem zelf gebouwde BM (16 kwadraat) zeilde zo’n veertig jaar terug. Ook al wat jaren geleden fietste ik langs de Schotse kust een onderdeel van de Noordsee Cycle Route. Ergens in Schotland op een camping bij een haven lagen prachtig zelf gebouwde houten roeiboten op trailers. Ik heb daar met bewondering naar staan kijken. Nu denk ik te weten dat het ontwerp van deze boten van de had van Iain Oughtred is. In corona tijd vond er een team-uitje plaats van de school waar ik als docent werk in Groningen bij de Hoornse plas. Er zijn een aantal collega’s die willen zeilen en mij vragen of ik kan zeilen. Het antwoord is ik denk dat ik me wel zou kunnen redden met een zeilboot. Kortom een hele leuke middag. Een paar weken later en heel wat avonden internetten fiets ik naar de botenbouwer Bert Reintjes in Steenbergen. Bij binnenkomst in de werkplaats weet ik het zeker. Ik ga een bootje bouwen! De keuze is dan nog Vivier of Oughtred. Het is de Ness Yawl geworden. In overleg met Bert is een snijpakket aangeschaft en het eerste deel van het hout. Een elektrische schaaf en verlichting voor in de schuur. Een abonnement op OffCenterHarbor met filmpjes van Jeff die een Caladonian Yawl bouwt en het botenbouw boek van Iain start ik. De spanten en de kiel zijn snel opgesteld de planken gelast. Bij het maken van de mallen ontdek ik dat er iets niet klopt op de tekening van de binnen en buiten boeg. Het is de digitale versie van een Engelse botenbouwschool. De Lijnen lopen niet evenwijdig aan elkaar, wat vreemd is bij een gelamineerde boeg? Eerst had ik in mijn ijver al de binnenzijde als mal gemaakt. Nog maar een maken dus. De planken aanbrengen met veel spanning voor en achter was nog wel een uitdaging. Net als het vertrouwen hebben dat de epoxy sterk genoeg zou zijn om deze spanning op te vangen. Een tijdelijke stop voor een verbouwing bij mijn jongste zoon en de geboorte van de derde pake- sisser “Melle” in Brabant. En dan eerst de schuur maar isoleren, immers koude en epoxy gaan niet goed samen en het opwarmen van de aarde is geen goed idee. Tijdens de bouw blijkt dat tekening lezen een hele kunst is en niet mijn sterkste punt. Wel heb ik veel plezier aan het bouwen beleeft en ben trots op het resultaat.